Zima, zima, pada, pada śnieg, jaka pyszna sanna.

Zasypało Gdańsk, spacerując, a może pędząc dziś przez zaśnieżone miasto, zatrzymałam się na chwilkę, bo przypomniała mi się dziecinna piosenka:

Zima, zima, zima, pada, pada śnieg

Jadę, jadę w świat sankami

Sanki dzwonią dzwoneczkami

Dzyń, dzyń, dzyń

Dzyń, dzyń, dzyń

Dzyń, dzyń, dzyń

Jaka pyszna sanna - parska raźno koń

Śnieg rozbija kopytami

Sanki dzwonią dzwoneczkami

 Dzyń, dzyń, dzyń

Dzyń, dzyń, dzyń

Dzyń, dzyń, dzyń

Zasypane pola - w śniegu cały świat 

Biała droga hen przed nami

Sanki dzwonią dzwoneczkami

 Dzyń, dzyń, dzyń

Dzyń, dzyń, dzyń

Dzyń, dzyń, dzyń

Generalnie nie lubię zimy, ale mając w głowie tą piosenkę, pomyślałam miło o tych okruszkach padających z nieba i zrobiło mi się od razu weselej. Dziecinne wspomnienia są wspaniałe i puszysty, lekki, biały puch też może być. Miasto wygląda dzięki niemu pięknie, cudownie i magicznie.